Ons familiebedrijf, de Koninklijke Ginkel Groep uit Veenendaal, bestaat al weer 115 jaar. Een deel van die geschiedenis heb ik zelf meegemaakt. En ik weet niet beter dat er vroeger bij ons ouders aan de deur kwamen met hun zoons. Eerst bij mijn opa, later bij mijn vader. Eigenlijk ligt daar de kiem van ons besluit te starten met Rosa Novum.

Als kind, zat ik in de zestiger jaren aan de keukentafel in ons huis aan de Nieuweweg in Veenendaal en zag het familiebedrijf zich voor mijn ogen voltrekken. Uit het raam zag ik de kwekerij annex tuincentrum. Daar hielp ik ook vaak mee, in de schoolvakanties, want op zaterdag mocht ik voetballen. En ’s ochtends vroeg zag ik de tuinmannen vertrekken naar de klanten en hoorde ik hoe ze van mijn vader de laatste orders ontvingen. Eerst nog met de bakfiets, later met Volkswagen-busjes.

‘Heeft u werk voor mijn zoon?’

Ik was er ook vaak bij als er ouders langskwamen met hun zoon. Ze klopten aan, vroegen naar mijn vader, en schoven hun zoon naar voren. ‘Meneer Van Ginkel’ – of: ‘oude van Ginkel’ – ‘Heeft u werk voor mijn zoon?’ Het ging vaak om jongens die goed met hun handen waren, maar niet zo goed konden leren. Of die een beetje extra geduld nodig hadden. En ook wel eens een jongen die volgens zijn vader ‘niet wilde deugen’.

Gemeenten kloppen aan

Tegenwoordig zijn het minder vaak ouders die aan onze deur kloppen, maar eigenlijk is het verhaal verder hetzelfde gebleven. Alleen zijn het nu de gemeenten die met ‘kandidaten’ langskomen. Mensen die onder de participatiewet vallen, een ‘indicatie’ hebben maar niet zonder hulp aan de slag komen. Er zijn namelijk veel mensen die graag willen werken maar die niet worden aangenomen in commerciële bedrijven omdat ze niet voor de volle 100% belastbaar zijn. En juist voor die mensen zijn we met Rosa Novum gestart.

Waarom Rosa Novum?

Ik krijg wel de vraag waarom ik ben gestart met een gespecialiseerd, sociaal bedrijf. We hebben namelijk ook bij de andere dochtermaatschappijen van de Ginkel Groep al jaren collega’s met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst, en dat gaat heel goed. Maar toch, je merkt dat er professionalisering voor nodig is om het goed te blijven doen. Je moet aanvullende faciliteiten kunnen bieden, zoals jobcoaching en een intensief en begeleidingssysteem. De regelgeving is ingewikkeld, het vraagt een andere manier van leidinggeven. Die kennis en ervaring moet je opbouwen en bij kunnen houden. We denken dat we dat beter kunnen in een sociaal bedrijfen het is bovendien herkenbaarder voor de omgeving.

Verschil met andere bedrijven

Een verschil tussen Rosa Novum en veel andere bedrijven is dat wij de mensen het liefst in dienst nemen en dat we investeren in hun ontwikkeling. De meeste mensen met een arbeidsbeperking worden bij bedrijven gedetacheerd, bijvoorbeeld vanuit de voormalige sociale werkplaatsen. Maar medewerkers willen een vaste baan, dat geeft zekerheid. En een vaste baan staat voor zo veel meer! Zeker voor mensen die hun leven lang moeten knokken voor erkenning van hun kwaliteiten. Ik ben er simpel in: als je in mensen gelooft, moet je ze aannemen, arbeidsbeperking of niet.? We zullen heus wel eens iemand detacheren hoor, dat is soms een prima oplossing en we hebben niet continu vacatures natuurlijk. Maar mijn uitgangspunt is dat ik mensen in vaste dienst neem. Zo drukken we om uit dat je bij ons hoort, dat je lid bent van de club die Rosa Novum en de Koninklijke Ginkel Groep heet.